Αγάπη μου, ο μπαμπάς και εγώ αποφασίσαμε να χωρίσουμε…

Πόσο δύσκολη, επίπονη και γεμάτη ματαίωση είναι η απόφαση για χωρισμό… για διαζύγιο. Πλήθος ερωτημάτων, συναισθημάτων, σκέψεων και προβληματισμών ξεπηδούν συνεχώς, πολλές φορές χωρίς να υπάρχει αρχή και τέλος/χωρίς διάλειμμα. Οι πρώην σύζυγοι ταλανίζονται από αμφιβολίες για την ορθότητα της απόφασης, αλλά ακόμα και αν είναι σίγουροι ότι έχουν επιλέξει το σωστό για την προσωπική αλλά και οικογενειακή ευμάρεια, η ανακοίνωση μιας τέτοιας απόφασης στα παιδιά αποτελεί έναν ακόμη Γολγοθά.

Τα παιδιά μπορεί να αντιδράσουν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την ηλικία τους, την ιδιοσυγκρασία τους, τη μέχρι τώρα σχέση που έχουν με τους γονείς, την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούμενοι τις αντιδράσεις των παιδιών τους αποσιωπούν το γεγονός μέχρι το σημείο που γίνεται πλέον εμφανές με την αποχώρηση ενός εκ των δύο γονιών από το σπίτι. Και τότε, ό, τι δυσκολεύονταν να αντιμετωπίσουν ορθώνεται σαν γίγαντας μπροστά τους.

Τα παιδιά μπορεί να αντιδράσουν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την ηλικία τους, την ιδιοσυγκρασία τους, τη μέχρι τώρα σχέση που έχουν με τους γονείς, την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι. Όλες αυτές οι αντιδράσεις, συναισθηματικές και συμπεριφορικές, μπορούν να ειδωθούν και να κατανοηθούν αν αναλογιστούμε την αλλαγή που μια τέτοια απόφαση σηματοδοτεί. Απομάκρυνση από την οικογενειακή στέγη ενός γονιού, φόβος απώλειας του άλλου, πιθανή μετακόμιση, έλλειψη φυσική και πιθανόν συναισθηματική του γονιού που φεύγει, τροποποίηση του καθημερινού προγράμματος και άλλες αναρίθμητες αλλαγές που θα χρειαζόταν να αφιερώσουμε πολλές γραμμές για να αναφερθούν.

Είναι εξαιρετικής σημασίας οι δύο πρώην πλέον σύζυγοι αλλά παραμένοντες πάντοτε γονείς, να αφήσουν στην άκρη τυχόν διαφωνίες, έντονα συναισθήματα και κατηγόριες, και μέσα σε ένα κλίμα συνεργασίας με ήρεμο τόνο και ύφος να ανακοινώσουν, αν είναι εφικτό από κοινού, την απόφαση διαζυγίου στα παιδιά.  Δεν χρειάζεται να μπουν σε λεπτομέρειες για τους λόγους σχετικά με τη λήψη της απόφασης αυτής που μπορεί να οδηγήσει σε εκτόξευση πυρών και τη μετατροπή της συζήτησης σε εμπόλεμη ζώνη. Χρειάζεται, όμως, να είναι ανοικτοί απέναντι σε τυχόν ερωτήσεις των παιδιών, μια καλή προετοιμασία για πιθανές ερωτήσεις μπορεί να διευκολύνει τo ρου της συζήτησης, και δεκτικοί ως προς τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις που μπορεί να ποικίλουν.

Και επειδή, όσο και αν έχετε προετοιμαστεί μια τέτοια διαδικασία δεν είναι ποτέ εύκολη, είναι καλό να έχετε κατά νου ότι δεν είναι τόσο το διαζύγιο αυτό που τραυματίζει ψυχικά τα παιδιά όσο το συγκρουσιακό και τεταμένο κλίμα που επικρατεί προ του χωρισμού αλλά και η στάση και συμπεριφορά των γονιών μετά από αυτό. Η ευημερία του παιδιού δεν θα εξαρτηθεί με το να παραμείνουν οι γονείς με κάθε κόστος κάτω από την ίδια στέγη, όσο από το πόσο θα καταφέρουν όντας μαζί ή χωρισμένοι να διατηρήσουν στενή συναισθηματική επαφή μαζί του.